Μουνκ" η κραυγή"
Ειναι κάτι ανθρωποι βαριά αρρωστοι.Κάνουν ξανά και ξανά κακό στην κοινωνία.Ειναι ανθρωποι που βιαζουν παιδιά κάτι δωσίλογοι συνεργάτες του κάθε κατακτητή κάτι σκουλήκια που κακοποιούν αδύναμους κάτι ρατσιστές που βγαίνουν τα βράδυα να χτυπήσουν μετανάστες.
Τι να τους κάνεις αυτούς;
Να τους χώσεις σε υγρα κελιά μακρυά απο τους υπόλοιπους για να προστατεύσης τους αδύναμους;.
Να τους χτυπήσης μήπως;, να.τους δώσεις στις αρχές;.
Να τους σκοτώσεις;
Να τους καταστείλης χημικά σε ψυχειατρία;.
Δ έν μιλώ για την οργή σου οταν εχεις βιαστεί η χειρότερα αν σου εχουν βιασει το παιδί.Εκεί η αυτοδικία εχει την εξήγηση της.
Μιλώ για την οργανωμένη κοινωνία.
Ειναι λογική η βάση των κάθε ειδους φασιστών για την θανατική ποινή σε ιδιαζοντα εγκλήματα;
Και μια οποιαδήποτε ποινή θα θεραπευση τον κατα συρροή και καθ ιδεολογία πολλές φορές βιαστή ανθρώπινων υπάρξεων;
Υπάρχει ενα αδιέξοδο.
Πρώτα απ ολα πάρα πολλές φορές η δικαιοσύνη κάνει λάθος στο ποιός ειναι ενοχος με κρητήρια φυλετικά και ταξικά.Και η θανατική ποινή ειναι ενα λάθος που δεν διορθώνεται.
Μετά η εκδίκηση δεν θεραπεύει την πληγή.Το κακό εχει γίνει και οσο αιμα και να βάλεις δεν ξεπλένεται ο πόνος.Οταν εχεις να κάνεις με την αρρώστεια δεν λυτρώνεσαι κατεβαίνοντας και εσύ στο σκοτάδι της.Απλά υφίστασαι εναν δεύτερο βιασμό της ιδια ς της ζωής σου και των δικών σου που εχουν ανάγκη αγάπη κι οχι μίσος για να καλύψουν το τραύμα
Τέλος ναι.Δυστηχώς η φυλακή μοιάζει μια λύση για τέτοια καθάρματα.Φυσικά δεν μπορουν να γυρνάνε ελεύθεροι στον δρόμο.Η ηδονή τους ειναι να επιβαιβεώνουν την ισχύ τους θεωρώντας την δική μας στάση σαν αδυναμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου